سفارش تبلیغ
صبا ویژن
آمار وبلاگ

لوگوی دوستان
لینک دوستان
طراحی و پشتیبانی

بسم الله الرحمن الرحیم

آیت الله میرزا جواد آقا طهرانی در جبهه

پیرمرد در حالی که در آن گرد و غبار، سفیدی عمامه اش جلب توجه می کرد و  کمر خمیده اش هر بیننده ای را به تعظیم و تکریم وا می داشت رفت پشت خاکریز . گلوله ها و خمپاره ها هم نوا شده بودند و برای سفر بهشتی بچه ها چاووشی می خواندند. آرپی جی زن ها تمام همتشان را گذاشته بودند تا بی وجودی تانک های دشمن را اثبات کنند که پیرمرد خودش را رساند به یکی از آر پی جی زن ها و گفت: خسته نباشی برادر. شاید اگر هر کسی غیر از آیت الله میرزا جواد آقا طهرانی این جمله را گفته بود برخورد تند آرپی جی زن را در پی داشت. ولی در صدای او آرامشی بود که چونان دم عیسی خستگی را از تن رزمنده بیقرار، بدر می برد. یکی از بچه ها که اعتقاد عجیبی به این پیر روشن ضمیر داشت خودش را به آرپی جی زن رساند و گفت: بده حاج آقا تانک رو بزنند.  و پس از کمی تردید ...
میرزا جواد آقا گفت « من که چشمام خوب نمی بینه بگید تانک کدوم طرفه ». اضطراب وجود اطرافیان را لبریز کرده بود که یکی گفت : اون طرفه حاج آقا. و روحانی پیر زیر لب خواند: « فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَ لکِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَ ما رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَ لکِنَّ اللَّهَ رَمى‏ وَ لِیُبْلِیَ الْمُؤْمِنینَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً إِنَّ اللَّهَ سَمیعٌ عَلیمٌ ». و ناگهان هاله ای از دود و آتش تانک را دربر گرفت.

 


  • کلمات کلیدی :
  • نوشته شده توسط :حاجی در 89/2/4 - 8:4 ص : : : نظر


    سلام. یه روز سرد و بارونی خانمم ترک موتور نشسته بود که یه دفعه چشمش افتاد به تابلوی بزرگراه ... . خانمی ما که تا چند لحظه پیش از سرما می لرزید یه دفعه سردی هوا رو فراموش کرد و گفت: چه جالب بزرگراه شهید ...؟! پرسیدم : چطور مگه؟! گفت: اصفهان که دانشگاه صنعتی بودم یه دوست داشتم که بعضی وقتها می گفت: «یعنی این دنیا که بزرگراهها و خیابونای اصلی رو به اسم سردارهای معروف و شهدای بزرگ گذاشتن اون دنیا هم همینجوریه؟ یعنی اون دنیا هم شهیدهای بسیجی گمنامی مثل پدر من هم ناشناخته خواهند موند؟!» 
    اون که اهل یکی از روستاهای اطراف ابرقو بود یه داداش داشته که سربازیش مصادف میشه با جنگ و از قضا هم مادرش به این پسر علاقه خاصی داشته و شبانه روز در فراق جوونش گریه و زاری می کرده . دوستم می گفت: بابام که بی قراری مادرم رو دید نذر کرد که خدایا پسرمو  صحیح و سالم برگردون که مادرش طاقت نداره و در عوض منو به جای اون قبول کن. اتفاقا خیلی زود برادرم از جبهه برگشت و پدرم هم به خاطر نذری که کرده بود رفت جبهه و توی همون سفر اول مفقود الاثر شد و ما هفت هشت بچه قد و نیم قد یتیم شدیم. از طرفی برخی از اهالی روستا که همه عمرشون به عافیت طلبی گذشته بود سوژه جالبی برای شایعه پراکنی پیدا کرده بودن و می گفتند: اصلا از کجا معلوم که حسین حیدری پور شهید شده احتمالا یه نصف شب از عملیات جا مونده و گرگهای بیابون خوردنش. این حرفها خیلی آزارم میداد تا اینکه یه شب بابامو با یه لباس فوق العاده تمیز در حالی که از خوشحالی صورتش برق می زد رو تو خواب دیدم و بهم گفت که من همون اولین عملیاتی که بعد از جبهه رفتنم پیش اومد ترکش یه خمپاره خورد به سرم و نصف جمجمه مو با خودش برد. چند سال بعد که پیکر بابامو آوردن دیدیم که نصف جمجمه اش از بین رفته بود.  


  • کلمات کلیدی :
  • نوشته شده توسط :حاجی در 89/2/3 - 7:6 ع : : : نظر


    پدر شهید هاشم بخشایش نقل می کرد: هاشم وقتی به سن تکلیف رسید به من گفت : بابا من به سن تکلیف رسیدم. من که تصور می کردم هاشم می خواد ازدواج کنه با عصبانیت بهش گفتم هنوز داداشای بزرگتر از خودت داماد نشدن که تو بخوای ازدواج کنی . هاشم که از خجالت سرخ شده بود گفت : بابا شما چرا زود قضاوت می کنید! من می خواستم بگم که شما برای کار در قنادی به من پول می دید و از طرفی چون به سن تکلیف رسیدم خمس هم بر من واجبه می خواستم اگه ممکنه یه دفتر کوچولو بردارم و دخل و خرجمو بنویسم تا با توجه به اینکه مخارجم رو شما می دید سر سال، خمس پس اندازم رو پرداخت کنم.
  • کلمات کلیدی :
  • نوشته شده توسط :حاجی در 89/1/26 - 12:49 ع : : : نظر